- işsiz-peşəsiz
- bax işsiz-gücsüz. <Murad> Bakıda olurkən işsiz-peşəsiz bulunmayırdı. S. H..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
bikar — sif. və zərf <fars.> 1. İşsiz, peşəsiz, məşğuliyyətsiz. Bikar adam. Bu gün bikaram. Bikar gəzmək. Bikar olanda bizə gəl. – <Əşrəf bəy:> Mənim işim belə düşübdür ki, bir dəqiqə bikar otura bilməyirəm. . N. V.. <Hüseyn:> Əgər bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küpəgirən — qarı folk. – hiylə, biclik, fırıldaq, ara vurmaq kimi işlərlə məşğul olan qarı (nağıllarda mənfi surət kimi işlənir). <Həkimbaşı:> Gör bir küpəgirən qarı tapa bilərsənmi? Ə. H.. Kənardan küpəgirən, işsiz, peşəsiz, avam və cahil qarılar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lotu-potu — top. dan. nifr. İşsiz peşəsiz adamlar, avaralar; günlərini fırıldaqla, kələkbazlıqla keçirən adamlar, dələduzlar, lotular. <Aslan bəy:> <Süleyman bəy> burada lotupotu ilə gəzib qumar oynayır. Ə. H.. <Hacı Fərəc:> . . O dövlətə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti